Vorige vrijdag moesten we afscheid nemen van een van onze gedreven leden van het Emmaüsteam: : Greet Latruwe. Plots overleden en veel te vroeg. Velen zijn geschokt. Wij willen haar blijven gedenken. We zijn met onze gedachten ook bij haar man Bruno, haar kinderen en kleinkinderen.
Bij wijze van In Memoriam dit uittreksel uit de homilie van Paul bij de uitvaart.
Het evangelie spreekt over Gods nieuwe wereld die vergeleken wordt met een schat, een heel kostbare parel, waar de mens die hem vindt, zijn totale hebben en houden voor over heeft, om hem in bezit te krijgen.
Bij het overlijden van Greet komt mij die passage voor de geest. Haar naam betekent immers “PAREL”.
Ze had alles over, om die schat, die parel te vinden. In haar jonge jaren, toen ze het ideaal koesterde om leerkracht te worden, om Gods droom over die jonge mensen werkelijkheid te zien worden. Een hele loopbaan lang stond ze daarvoor voor de klas in Blankenberge. Later toen ze het ideaal koesterde om een mooi gezin te stichten, om zo Gods droom van liefde onder de mensen een beetje meer tot stand te zien komen. Het werd een groot gezin, met 6 kinderen, waarvan Mieleentje jong gestorven is.
Ze zocht die verborgen schat telkens wanneer ze er stond, met raad en daad, bezorgd, soms meer dan nodig… Ze wilde Gods nieuwe wereld dichterbij brengen door haar huis met Bruno om te vormen tot een warm nestje, voor hun kinderen. Greet was een sterke vrouw, die die schitterende parel onder andere zocht in een blijvende vriendschap met catechisten van het eerste uur, die trouw om de 3 maanden samenkwamen om te delen, uit te wisselen en uren bij te praten. En praten kon Greet nu wel…
Voor haar was het nooit teveel. Al vóór je haar iets vroeg, had ze ‘ja’ gezegd. In haar gezin, in de klas, op school bij haar collega’s in Blankenberge, in de buurt, in onze Emmaüsparochie. Ze zocht die schitterende parel als doopcatechiste, als lector, als voorgaand in gebed, of bij ons jaarlijks missiefeest, en bij elke receptie in de kerk, of in de werkgroep liturgie en diaconie, Br. Delen en Welzijnszorg: overal wilde ze zich ten dienste stellen. Ze ontzag het niet om haar huis open te stellen voor een vergadering, altijd gastvrij, met ergens een fijn gevonden decoratief stukje… Ze kon zo opfleuren bij de minste bevestiging van haar goedheid.
Haar zo abrupte overlijden zal nog lang sterk aangevoeld worden. Haar hart was zwakker dan iemand ooit geweten heeft. Haar wil om goed te doen, sterker dan wat het misschien dragen kon. Hoe pijnlijk ook, toch voelen wij een grote dankbaarheid om wat Greet aan zoveel mensen gegeven heeft. In haar leven heeft zij die schat, die parel uit het evangelie gezocht. Niet in het ijle, maar daar waar hij te vinden is: in de liefde voor elkaar. Greet, op die manier heb je jouw naam, “parel”, met eer gedragen. Moge God de glans van jouw leven tot volle schittering brengen, en je bewaren in zijn grote liefde!
Paul