Sta eens Stil: “Vakantie”
Vakantie…
een tijd om even om te kijken
naar wat geweest is:
fijne ervaringen om te koesteren,
en minder fijne herinneringen
die nog een plaatsje moeten krijgen.
Vakantie…
een tijd om even in het eigen hart te kijken
het goed te maken met wie je pijn deed,
en af te sluiten wat je bezwaart,
een tijd om los te laten en te vertrouwen:
er is Iemand die ons verdriet mee ‘draagt’.
Vakantie…
een tijd om even afscheid te nemen van elkaar,
van planningen en overvolle agenda’s,
van werkdruk, vergaderingen en stress;
een tijd om tot rust te komen,
een tijd van zon en zee,
een tijd van reizen en verre bestemmingen
én zalig niets doen.
Vakantie…
een tijd van aandacht voor elkaar,
een tijd van ‘tijd maken’ voor elkaar,
een tijd van ‘tijd maken’ voor familie en vrienden,
een tijd van ‘tijd maken’ voor zij die ons broodnodig hebben.
Vakantie…
een tijd om even stil te worden,
en net als Jezus te bidden,
te vragen en te zoeken
én te weten:
er zal ons gegeven worden,
en we zullen vinden.
Ook al is het niet altijd datgene
wat we verwacht of gehoopt hadden.
Vakantie…
een tijd van verder gaan naar een onbekende bestemming,
op de weg waar jouw verhaal geschreven staat,
met het verleden als een last én een kracht in je hand,
met de toekomst als een mooie droom om naar uit te kijken…
Anne