Sta eens stil (bij Pasen – Lc. 24,1-12)

Sta eens stil

Bodemloos is het verdriet om wat voorbij is
en terwijl de last van het kruis nog doorweegt,
zoeken ze naar troost, naar bemoediging,
naar steun bij elkaar.
Zo gaan de vrouwen naar het graf…

En dan zien ze die weggerolde steen,
dat lege, donkere graf…
én een engel die aankondigt:
“Hij leeft!”.

Balsem voor de ziel…

Hij leeft!
Hij leeft in iedere engel die stenen wegrolt,
die wegneemt wat mensen bezwaart.
Hij leeft in iedere engel die licht brengt
in het donker bestaan waarin mensen kunnen vertoeven.
Hij leeft in iedere engel die opstaat
en leegte vult met warme nabijheid…

Hij leeft!

Dan komt na een lange winter een nieuwe lente…
Eenzaamheid wordt ontmoeting.
Angst wordt ontroering.
Radeloosheid wordt hoop.
Ongeloof wordt vertrouwen.
Lusteloosheid wordt veerkracht.
Verdriet wordt vreugde.
Dood wordt nieuw leven.

En dan weet ik:
het is Pasen!

En voor jou,
wat betekent Pasen voor jou?

Anne

Sta eens stil (bij Pasen – Lc. 24,1-12)