Op de vierde adventszondag is Maria de sleutelfiguur.
Ze heeft haar plaats naast Jesaja en Johannes de Doper,
die andere grote advent figuren.
Zonder haar zouden we Jezus niet kennen…
Jesaja en Johannes de Doper waren wegbereiders.
Maria kent de weg al. Ze weet zich in Gods hand.
Ze kent de grote verhalen uit de bijbel.
Ze is één en al oor, ontvankelijk van hart.
En ze aanvaardt om moeder te worden van Gods Zoon,
hoe onmogelijk dat ook lijkt.
Maar de engel had haar gezegd: “De Heer is met je, wees niet bang.”
Maria gelooft in de kracht van Gods scheppende liefde.
En ze krijgt een teken: Elisabeth is in haar zesde maand!
Bij uitzichtloze situaties zijn dat de twee krachtige hefbomen:
de kracht van Gods Geest en de tekenen die God geeft.
Weten dat we niet bang hoeven te zijn, hoezeer wij ons soms zorgen maken.
En de tekenen van Gods tederheid rondom ons blijven zien.
Maria wijst ons de weg. Ze waagt zich in Gods plan.
Ze installeert zich niet in haar uitverkiezing, integendeel:
met spoed trekt ze door het bergland van Judea naar haar nicht Elisabeth.
Daar zal de vreugde van haar ‘ja’ uitmonden in haar Magnificat.
Straks vieren wij Kerstmis. God die mens wordt
in de gestalte van een kind, geweven in Maria’s schoot.
Kwetsbaarder kan het niet!
Mogen ook wij openstaan voor de kracht van Gods Geest
en voor de tekenen die Hij ons geeft.
Met Maria als spiegel voor onze ogen…
Paul