Sta eens stil: ‘God redt’ is zijn naam…
De laatste zondag voor Kerstmis komt de figuur van Jozef in het licht,
de meest bescheidene in de advent. Ook de zwijgzaamste :
nergens neemt hij in het evangelie het woord…
Maar wat erboven uitsteekt : hij is rechtschapen!
Maar nu gaat hij door een crisis heen. Hij zit met vragen.
Zijn verloofde, Maria, is in verwachting,
hoewel ze nog niet bij hem inwoont.
Wij begrijpen zijn zoeken en dubben : van wie is dit kind?
Wie kent er geen momenten waarop je het moeilijk hebt
om Gods plan met je leven te zien, laat staan om het te aanvaarden.
Wanneer het niet loopt zoals je gepland hebt,
wanneer het voelt alsof je buitenspel gezet wordt,
wanneer je opbokst tegen situaties als ziekte,
lijden, vernedering, onmacht, verslaving, …
Hoe komen we dan op het spoor van wat God met ons voorheeft?
Net dan komt er een teken, een vingerwijzing van Godswege.
De nacht brengt raad, in een droom hoort Jozef die stem:
“Wees niet bang.
Dat Maria nu al in verwachting is, dat is Gods werk…
In dit kind, ‘God redt’ is zijn naam, zal je voelen hoe nabij God is.
Wil je het wagen, Jozef, om daaraan mee te werken?”
Zijn naam, ‘God redt’, heeft Jezus waar gemaakt:
door zijn lot te verbinden met de kleinen, de bedroefden en de zieken.
Door het op te nemen voor wie uitgesloten of uitgebuit worden.
Door een nieuwe en gelukkige toekomst te openen voor de mensheid.
In deze adventstijd met de actie Welzijnszorg
kunnen wij ons daar ten volle achter scharen.
Hun nabij zijn die gekwetst zijn aan het leven,
die wanhopen aan Gods liefde.
Die menselijke solidariteit beleven,
en zo laten aanvoelen dat God wel degelijk om ons geeft.
Jozef waagt het, hij stapt in de droom van God,
zonder te weten waar dit hem brengen zal, zoals Abraham of Mozes…
Is dat niet: rechtschapen zijn?
Paul