Ooit in Barcelona de Sagrada Familia bezocht?
Een kerk, een basiliek intussen, gewijd aan de Heilige Familie.
Om de Sagrada Familia te bezoeken moet je veel geduld hebben. Ofwel reserveer je vooraf via het net, ofwel ga je langs bij de toeristische dienst in de hoop dat er de komende dagen toch nog ergens een groep is waar je bij kan aansluiten… Want je komt niet zomaar de Sagrada Familia in. Ook al heb je gereserveerd, geduldig aanschuiven blijft de boodschap. Om het kwartier wordt een groep van enkele tientallen mensen naar binnen geloodst om een kerk te bezoeken die nota bene (nog) niet af is.
Enkel de gevel die de geboorte van Jezus voorstelt is helemaal klaar. De gevel met het lijdensverhaal is bijna af en aan de gevel van de glorie moet nog begonnen worden…De kerk staat dus constant in de steigers, en als je binnen bent wordt de zachte achtergrondmuziek steevast onderbroken door het geklop en geboor van tientallen werklieden…
En toch voel je in die gewijde ruimte iets goddelijks, iets ongrijpbaars…
Zit het in het kleurenspel van het zonlicht dat door de brandglasramen schijnt? Zit het in de vele kunstige vormen van zuilen en plafonds of in de details van de beelden in de verschillende gevels?
Of zit het in Jezus’ levensverhaal waar deze kerk een beeld van geeft?
Jezus’ levensverhaal: het lijkt allemaal zo mooi. Het begint met een jong gezinnetje in verwachting van hun eerste kindje. Maar de zwangerschap is ongewoon en niet zonder zorgen. En net op het moment dat alles een beetje in de plooi lijkt te vallen moet het jonge koppel naar het verre Betlehem. Daar is geen plaats in de herberg, en de kleine komt ter wereld in een stal… Het geeft van bij het begin al aan dat zijn leven niet makkelijk zal worden: dat er goeie en slechte momenten zullen zijn voor hem én voor zijn ouders.
En toch blijven zij vertrouwen op God, blijven ze vertrouwen en geloven dat God hen draagt…
Kan dit verhaal ook ons verhaal zijn?
Zeg nu zelf: in elk gezin heb je goede en kwade dagen.
Dagen van vreugde en blijdschap als je als echtpaar op dezelfde golflengte zit, als er kinderen worden geboren die in een warm nest mogen opgroeien en het met iedereen goed gaat…
Maar ook dagen van verdriet en zorgen als partners uit elkaar groeien, als de gezondheid het laat afweten, als het financieel moeilijk gaat, of als de kinderen een andere weg opgaan dan wat de ouders voor hen hadden gedroomd…
Een verhaal van eventjes genieten om daarna geduldig te aanvaarden, een verhaal van slikken om dan weer op te bouwen en verder te werken… Een verhaal met ups en downs waar je af en toe een glimp opvangt van iets ongrijpbaars, iets wat je warm maakt vanbinnen en je kracht en moed geeft om voort te doen, ook in moeilijke dagen… Als je maar blijft vertrouwen dat je gedragen wordt, wat er ook gebeurt. Het is in ieder geval een verhaal dat nooit af is.
Het lijkt de Sagrada Familia wel…
Anne
(bij Lc 2, 22-40)