Volg hier de hele veertigdagentijd lang van thuis uit de liturgie die we dit jaar niet samen kunnen vieren.
Vanaf Aswoensdag om 19 uur kun je hier een kort digitaal bezinningsmoment bij de lezingen van de dag volgen. Elke zondag van de vasten vind je hier een nieuw bezinningsmoment, met telkens ook een videoboodschap van pastoor Filip.
Op de startpagina van deze website kun je inschrijven voor onze digitale nieuwsbrief met een link naar datzelfde wekelijkse gebedsmoment.
Hieronder vind je een paar teksten uit het bezinningsmoment voor Aswoensdag.
Aswoensdag
Op deze Aswoensdag kunnen we niet bijeenkomen om as te zegenen en op te leggen. Daarom kiezen we ervoor om samen biddend en verbonden met elkaar de vasten in te zetten met een kruisje op Aswoensdag 17 februari om 19 uur. Dat onze vasten een gezegende tijd mag zijn. We laten elkaar niet vallen.
Bij de ritus van het kruisje
Terugvallen op wie we maar zijn als mens,
uit stof en as opgestaan, uit klei geboetseerd
en tegelijk bezield met de adem van God.
Het moet voldoende zijn.
We moeten ons geen grotere maat aanmeten.
Zo mogen we met onszelf leven,
mogen we een ander toegewijd zijn.
Laat ons gedenken dat wij mensen mogen staan
in de ruimte van dit heelal.
Die kwetsbare ruimte is ons gegeven
met zoveel levenskansen
dat we met eerbied de aarde onder onze voeten
mogen betreden en bewerken.
Ten dienste van al wat leeft.
Daarom willen we bidden (of zingen):
Wie zijn leven niet wil geven,
niet wil delen met zovelen,
met een ander, gaat verloren.
Wie wil geven, wat hij heeft,
die zal leven, opgegeten,
die zal weten dat hij leeft.
Zo hoog als de hemel is boven de aarde
welft zich zijn genade over hen
die eerbied hebben voor Hem.
Als een vader die zich over zijn kinderen ontfermt,
zo gaat de Eeuwige met ons om.
Hij kent ons en weet dat wij gemaakt zijn
uit het stof van de aarde.
Wij mensen, onze dagen zijn als gras,
als bloemen op het veld,
door de wind bewogen en snel verwelkt.
Maar de liefde van de Eeuwige, zij blijft
voor hen die zijn verbond bewaren,
zijn woord ter harte nemen en het volbrengen.
(Uit psalm 103)
Mag dit kruisje voor ons
teken zijn van hoop en geloof,
van ommekeer en nieuw begin.
(Wij maken ons kruisteken)
Deze vasten gaan we delen
wat we zijn en wat ons verbindt en wat ons wacht.
Zo zijn we verbonden
wij met elkaar
en onze God met ons
40 dagen lang.
Wij delen solidariteit.
