Sta eens stil (bij Johannes 21, 1-19)

Sta eens stil

Ze kwamen een eind achterop,
Jezus en Petrus.
Het was een stille avond
en fris langs het meer.

Jezus vroeg:
‘Petrus, je houdt toch van me?
Je vriendschap is niet zo maar een woord?’
‘Neen,’ zei Petrus,
‘anders zou ik toch al die jaren niet…’
‘Dat is waar’, zei Jezus.

Een eind verder:
‘Je meent het toch, Petrus?’
Waarom zo aandringen, dacht die.
‘Dat weet u toch wel beter’, zei hij.

En na nog een tijd:
‘Hou je echt van mij, Petrus?’
Die stond stil. Het schokte hem.
De vraag drong tot in het merg.
Hij knikte.
Hij veegde even met de rug van zijn hand
over zijn voorhoofd.

‘Dan vertrouw ik je ze allemaal toe,’
zei Jezus,
‘hen daar
en allen die in mij zullen geloven.
Als je echt van mij houdt,
dan zal je ook van hen houden…

God heeft mensen aan mensen toevertrouwd
op voorwaarde dat ze liefhebben.

Ward Bruyninckx

Sta eens stil (bij Johannes 21, 1-19)