“Je vertrouwen is je redding. Ga in vrede”,
zegt Jezus aan de vrouw die hem huilend
de voeten zalft.
Hij zegt dus niet: “Je hebt geluk dat je bij mij kwam.
Het is dankzij mij dat je nu kan verder gaan…” of
“Ik heb je nu geholpen, blijf dus maar bij mij.
Ik verwacht dat je nog één en ander voor mij doet.”
Als Jezus met mensen omgaat,
maakt hij hen vrij. Écht vrij.
Hij bindt ze niet goedbedoeld aan zijn persoon
of maakt ze niet afhankelijk van zijn eigen visie of autoriteit.
Zijn vertrouwen is zo groot
dat hij het vertrouwen van de mensen zelf naar boven weet te brengen.
Zelfs al is hun zelfbeeld,
hun zelfvertrouwen nog zo klein of gekwetst,
hij spreekt hen aan in het diepste vertrouwen
dat het leven hen omarmt, dat ze grenzeloos bemind zijn.
Hij schenkt de vrouw terug aan zichzelf.
Hij plaatst haar opnieuw in de liefdesdynamiek
waarvoor ze geboren is.
Hij vertelt haar: “Ga maar jouw weg,
met het vertrouwen dat je graag gezien bent.
Het is jouw uniek verhaal dat je verder mag schrijven.
Durf vertrouwen, ook al zijn de eerste stappen aarzelend
of beladen met angst of onzekerheid.
Ga maar, in vrede, je bent al gered – nog voor je de eerste stap hebt gezet.”
Vincent