Verder op weg gaan in de Veertigdagentijd
is kiezen voor een tijd van rust en vertrouwen,
van kleine stappen en haalbare kansen,
van zacht geduld en hoopvol wachten.
Het is je aandacht brengen
bij je eigen levensboom.
Het bladerdek ontdekken van de mensen
waarmee je zon en schaduw deelt,
de takken die verbinden of verwijderen,
de vruchten die al dan niet zichtbaar zijn.
Het is ontdekken dat er onder je schors
van het dagdagelijkse leven
een levenskracht opborrelt.
Onhoudbaar stroomt steeds weer nieuw leven
bij je binnen en tekent zich af in de jaarringen
die je in je hart bewaart.
Het is stilstaan bij je eigen wortels,
bij wat je voeding schenkt en sterk maakt,
bij alles wat je overeind houdt in het leven.
Ontdekken dat je wortels dieper gaan
dan je ooit had gedacht.
Je levensbodem groter is
dan je ooit kon vermoeden.
Verder op weg gaan in de Veertigdagentijd
is kiezen om even stil te staan
bij je eigen levensboom
en jouw levensverhaal van groei en bloei,
van zon en storm,
te ervaren, beleven, doorvoelen.
Het is de tijd nemen
om te gaan ploegen en graven,
om je bodem om te woelen
tot bij je diepste diep.
Om bij te mesten als dat nodig is,
om er zorg en geduld te laten ontkiemen.
Het is je groeiverhaal opnieuw ontdekken
in de omhelzing van je diepste bodem
en je grootste licht.
Vincent