Johannes zei: “Zie, het Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt!” en verder getuigde Hij: “Ik heb de Geest als een duif uit de hemel zien neerdalen en Hij bleef op Hem rusten. Hij is het die doopt met de heilige Geest. Ik heb het zelf gezien en ik heb getuigd: deze is de Zoon van God”.
Moeilijk te snappen allemaal! Het beeld van het Lam Gods is eerder het symbool van ‘je laten doen’, weerloos zijn, afhankelijk. Dit past helemaal niet in de visie van onze huidige samenleving waar de prioriteit ligt op ‘eerst voor jezelf zorgen, opkomen voor jezelf, onafhankelijk en vrij zijn’ want anders word je onder de voet gelopen. Voor een deel is dit waar zolang dit opkomen voor jezelf maar niet ten koste is van de andere. Maar het beeld van het lam is ook wel degelijk het symbool van de echte, gevende liefde. Jezus geeft zich helemaal tot op het kruis. Hij is gekomen als de Dienaar bij uitstek; leefde met en tussen de mensen. Hij leefde vooral voor de anderen en nog het meest voor de minsten onder hen. Hij stond vergevend in de wereld ‘het Lam Gods dat de zonde van de wereld wegneemt’.
Steeds opnieuw was Hij tot vergeven bereid. Jezus legde de vinger op de wonde: ‘zelfzucht’ maakt je van binnen onrustig, hard. In je diepste binnenste groeit afgunst en onvrede. Je hebt nooit genoeg!
Je bent dus ook nooit tevreden! Je laten inspireren door Jezus’ manier van leven is zeker niet de gemakkelijkste weg. Hoe vaak stel je jezelf niet de vraag of leven naar zijn Geest wel de juiste keuze is. In het leven van elke dag ervaar je immers zo dikwijls dat dit geen populaire keuze is.
En toch zie je ook zoveel tekenen van solidariteit wanneer ziekte, terrorisme, oorlog en geweld in welke vorm dan ook de mensen treft. Dan staan mensen op en zijn er voor elkaar! Ze brengen zijn Geest tot leven!
Wat meer naar zijn Geest leven is een prioriteit op ons lijstje van goede voornemens voor 2017!
(bij Johannes 1,29-34)
Christine