Sta eens stil: De kracht van geloven!
Zeggen dat je christen bent …durf je het of durf je het niet? Het is helemaal niet gemakkelijk om voor je geloof uit te komen. In een groepje van gelijkgezinden lukt dat nog behoorlijk maar zodra je die veilige cocon verlaat, sluipt het gevoel van twijfel binnen: zullen ze mij niet bekijken als naïef, onrealistisch en wereldvreemd?
Soms stel ik mij de vraag: ‘Hoe sterk sta ik in mijn schoenen als het op geloven aankomt?’
De vraag van de apostelen ‘Geef ons meer geloof’ is zo diep menselijk!
Jezus bemoedigt ons met zijn antwoord: ‘Als jullie geloof hadden als een mosterdzaadje, zouden jullie tegen die moerbeiboom zeggen: “Trek je wortels uit de grond en plant jezelf in de zee!” en hij zou jullie gehoorzamen’.
Een heel klein beetje geloof is dus al voldoende zegt Jezus. Je hebt maar een geloof nodig niet groter dan een mosterdzaadje, maar dat geloof kan bergen verzetten.
Als je gelooft, ontwortelt het je zelfzucht en eigenwaan, het leven van elk voor zich om plaats te maken voor de evangelische boodschap van dankbaarheid voor je gaven en talenten; zorg voor de ander, vooral de minsten; gastvrijheid voor de ontheemden; nieuwe kansen geven aan wie faalde; mensen zonder uitzicht weer op de been helpen.
Dat alles als richtlijn nemen voor je denken, spreken en handelen geeft perspectief voor je inzet en die van andere gelovigen naar een warme, menselijke, betere samenleving voor iedereen.
Dit is de kracht van het geloven! Geloven is Hem doen!
Durven zeggen dat je christen bent…ja, toch, want over zo’n boodschap ‘moet ‘je gewoon spreken! Over zoiets kan je toch niet zwijgen!
Christine